Το 1500 π.Χ οι “Αχαιοί” είναι οι πρώτοι Έλληνες κάτοικοι που αποικούν στην περιοχή της σημερινής “Φιλέρημου” που τότε λεγόταν “Αχαΐα”. Το 1100 π.Χ. με το τέλος του “Μυκηναϊκού πολέμου” γίνεται κάθοδος των “Δωριέων” στην Ρόδο και κτίζονται οι τρεις πόλεις κράτη της Ρόδου : “Λίνδος , Ιαλυσός και Κάμιρος”, που μαζί με την “Κω , Κνίδο και Αλικαρνασσό” ιδρύουν τη Δωρική Εξάπολη. Το 408 π.Χ. αναφαίνεται η πόλη της Ρόδου που αναπτύσσεται σε βάρος των τριών άλλων πόλεων του νησιού. Πριν από το ιστορικό αυτό γεγονός κάθε πολιτεία είχε τους δικούς της δήμους , κωμοπόλεις και χωριά, όπως θα λέγαμε σήμερα. Ο Αρχάγγελος ήταν τότε γνωστός ως Δήμος Ποντορέων (από το Πόντος και όρος-θάλασσα και βουνό) που ανήκε στο κράτος της Ιαλυσού και βρισκόταν στην παραλιακή θέση Πετρώνας, που στο Μεσαίωνα μεταφέρθηκε στο εσωτερικό για ασφάλεια από τις πειρατικές επιδρομές και πήρε το όνομα Αρχάγγελος. Ίχνη κατοίκησης διαπιστώνονται με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα από την Νεολιθική Εποχή και την Εποχή του Χαλκού, στο σπήλαιο του Κουμέλου και ασφαλώς στη γύρω περιοχή του “Κεραμιού”, στον Αναγρό και στα Μαλά – “Πετροκοπιό”. Η κατοίκηση εξαπλώνεται με την πάροδο των χρόνων στις γύρω περιοχές και σχηματίζονται οικισμοί στη “Σύρα, Στεγνά, Φαγιού, πλαγιές της Κυράς, Γεμαχί, Κυρά Ναπενή, Νάπες, Λιπαρή, Σεραφί, Αμπάς” και αλλού. Η σημερινή θέση του χωριού φαίνεται να κατοικείται από τα παλιά χρόνια , αφού βρίσκεται στο κέντρο περίπου όλων των παραπάνω οικισμών. Η ταύτιση του Δήμου “Ποντωρέων” με τη σημερινή περιοχή Αρχαγγέλου κρατά κατά τα Ευρήματα μέχρι τον 2οαιώνα μ.Χ. , όπου παίρνει και το όνομα Αρχάγγελος , όπως το συναντάμε στα διατάγματα των ιπποτών τον 15ο αιώνα μ.Χ., και συγκεκριμένα το 1309 μ.Χ. η Ρόδος και ο Αρχάγγελος τίθενται υπο την εξουσία των Ιπποτών του Αγίου Ιωάνου μέχρι το 1522 μ.Χ. Στα χρόνια αυτά χτίστηκε και το κάστρο (1476) φρούριο για την προστασία των κατοίκων, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα. Ο Αρχάγγελος του σήμερα παίρνει το όνομα του από τον Ταξιάρχη Πολιούχο της πόλης , “Αρχάγγελο Μιχαήλ”.

Η θέα στα μισά της διαδρομής του πανέμορφου μεσαιωνικού κάστρου της Φέρακλου που κοιτάζει πάνω από την ακτή είναι κάτι που αξίζει να απαθανατίσετε.
Η παραλία είναι μικρή και σχετικά απομονωμένη, προσφέροντας ένα ιδανικό καταφύγιο για ξεκούραση – η χρυσή άμμος σμίγει αρμονικά με τα διαυγή γαλάζια νερά που ενδείκνυνται για εξερεύνηση του υπέροχου θαλάσσιου κόσμου με μάσκα. Οι άνετες ταβέρνες δένουν απόλυτα με το φυσικό τοπίο και σας καλούν να δοκιμάσετε ένα παραδοσιακό γεύμα και να δροσιστείτε με ένα αναψυκτικό μετά από μια «εξουθενωτική» μέρα με κολύμπι και ηλιοθεραπεία.